Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ



ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Τελικά ποιος ο ρόλος των στρατευμένων νέων στο Πολεμικό Ναυτικό; Είναι συντηρητές στρατοπέδων, υπηρετικό προσωπικό τις ιεραρχίας και γραφιάδες των στρατιωτικών υπηρεσιών ή υπηρετούν την «πατρίδα»; Μήπως αυτή είναι τελικά η «προσφορά στην πατρίδα», η απλήρωτη, εξοντωτική και «αγόγγυστη» εκμετάλλευση των ναυτών, για να ’ναι ισχυρό κι ελεύθερο το πολεμικό ναυτικό να περιπολεί στη Σομαλία, τη Μεσόγειο, τον Περσικό Κόλπο, «για τα εθνικά συμφέροντα, ρε γαμώτο!»; Στο Πολεμικό Ναυτικό εντάσσονται όλοι με τους ίδιους όρους ή υπάρχουν και εκεί τα «golden boys» τις ιδιαίτερης μεταχείρισης;

Το μόνο σίγουρο είναι πως, από όποια πλευρά και να το δει κανείς, η στρατιωτική θητεία παραμένει ένα πράγμα έξω από τη λογική. Εξού και η φράση «του παραλόγου η θητεία». Σίγουρο επίσης είναι πως το Πολεμικό Ναυτικό που βλέπουν οι στρατευμένοι αποτελεί το ένα μέρος. Το άλλο (και η ουσία της όλης ύπαρξης του) είναι το επιθετικό του σκέλος. Το σκέλος της υπεράσπισης των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης και των δεκάδων αποστολών στο εξωτερικό (Σομαλία, Περσικός, Βαλκάνια, Αφγανιστάν κτλ), με αναλώσιμη δύναμη τους μισθοφόρους-ΕΠΟΠ.
Τι γίνονται άραγε η σκληρή στρατιωτική πειθαρχία και οι άμεμπτου ηθικής αξιωματικοί μπροστά στους εκλεκτούς πολιτικών, στρατιωτικών και γόνους «καλών» οικογενειών; Που πηγαίνουν άραγε οι μεγαλόστομες δηλώσεις του υπ. Εθνικής Άμυνας Ελ. Βενιζέλου περί αξιοκρατίας και τέλους των πελατειακών σχέσεων στο στρατό; Αλλά ας σκεφτούμε καλύτερα. Γιατί να πάψει αυτό το καθεστώς; Αφού αποτελεί το νούμερο ένα μέσο εξαγοράς ψήφων και συνειδήσεων. Αφού αποτελεί δομικό κομμάτι στο κυνήγι της καριέρας όλων των ‘‘γαλονάδων’’ των ένοπλων δυνάμεων. Αφού αποτελεί μέσο για τη συγκάλυψη του σύγχρονου ρόλου των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων, που δεν είναι άλλος από το να παίζει το ρόλο του αστυνόμου εντός (μετανάστες) και εκτός συνόρων, αλλά και να βάφει και αυτός τα χέρια του με αίμα συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις φονικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Η απάντηση στο γιατί να σταματήσει αυτό το αλισβερίσι δεν μπορεί παρά να είναι μια. Γιατί το απαιτούν οι ίδιοι οι ναύτες του Κ.Ε. Κανελλόπουλου. Άνθρωποι οι οποίοι κάνουν επίπονες αγκαρίες από την έναρξη μέχρι το τέλος της ημέρας. Αγκαρίες στις οποίες καταπατάται μέχρι και η προβλεπόμενη μεσημεριανή ανάπαυση. Που καταπατάται αυτή μέχρι και την Καθαρά Δευτέρα. Κι όλα αυτά γιατί ο νέος Ναύαρχος θέλει τις εγκαταστάσεις να βρίσκονται στην εντέλεια, αλλά και οι υφιστάμενοί του να λαμβάνουν φιλοφρονήσεις και βαθμούς για την «καλή τους δουλεία».
Η ανταμοιβή δε για όλες αυτές τις υπηρεσίες είναι χαρακτηριστική, 8,70€ το μήνα και (εδώ, μας κοροϊδεύουν!) «εκπτωτική κάρτα», για ανθρώπους που παράτησαν τις δουλειές τους ή τις σχεδόν δουλείες τους ή το κυνήγι έστω μιας θέσης ημιαπασχόλησης, για να υπηρετήσουν την θητεία τους. Για ανθρώπους που είτε η ποιότητα του φαγητού είτε ο «ακατανόητος» ζήλος υπαξιωματικών και αξιωματικών που παραπέμπει σε παράξενους συνειρμούς, τους σπρώχνει προς τον ιδιώτη «Μπαλαούρο» για να κορέσουν την πείνα τους (από το ελλιπές φαγητό), βάζοντας βέβαια βαθιά το χέρι στην τσέπη. Μια τσέπη, που η πολιτική της κυβέρνησης και του προγράμματος σταθερότητας, οι «εθνικές ανάγκες» την κάνουν συνεχώς πιο άδεια.
Όσο για τη σωματική σου καταπόνηση καλύτερα να μην έρθεις ποτε (εκτός και αν είσαι Κασιδόκωστας και ο Ψωμόπουλος) γιατί, στην καλύτερη, οι γιατροί θα σου δώσουν μια «ανακουφιστική» αλοιφή για τα - γδαρμένα από τις αρβύλες - πόδια σου, στη χειρότερη θα σου ευχηθούν καλή τύχη! Οι ίδιοι που βγάζουν ελεύθερους αρβυλών, αγκαριών και εκπαιδεύσεων τον Ψωμόπουλο και τον Κασιδόκωστα, ανθρώπους που όταν βρίσκονται έξω (και συνήθως βρίσκονται έξω) διασκεδάζουν καθημερινά, μέχρι πρωίας και μέχρι τελικής πτώσεως.
Η υποκρισία από την πολιτική ηγεσία και η προκλητικότητα των ευνοημένων «goldenboys» και των αξιωματικών και υπαξιωματικών του στρατοπέδου οδήγησαν μια σειρά στρατευμένων στην αναφορά, όπου εκεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έπεσαν τουλάχιστον οι μάσκες. Οι απαντήσεις που δόθηκαν πολλές και ορίζονταν από το βαθμό και το επίπεδο εμπλοκής στη «συνδιαλλαγή». Οι κατώτατοι αξιωματικοί ή κουνούσαν συγκαταβατικά το κεφάλι ή φρόντιζαν να στείλουν το θέμα αλλού. Η πραγματική αποκάλυψη όμως ήρθε όταν οι παραπονούμενοι ναύτες έφτασαν στον υποδιοικητή του Κ.Ε. Κανελλόπουλος κ. αντιπλοίαρχο Μορελάτο.
Ο κύριος Μορελάτος, ως καλοδιαβασμένος καριερίστας, φρόντισε να περάσει τις απαντήσεις του από διάφορα επίπεδα. Πρώτον ισχυρίστηκε πως δεν είχε γνώση του θέματος και αν ίσχυε θα ήταν ευθύνη των υπαξιωματικών διμοιριτών. Αφού λοιπόν δε γνώριζε, πώς έκανε εν ώρα εκπαίδευσης ή αγκαριών εγκάρδιες και περιχαρείς συζητήσεις με τον Ψωμόπουλο; Πώς είναι δυνατόν, ένας άνθρωπος ο οποίος δεν γνωρίζει, να ομολογεί αργότερα ότι «εδώ είναι Ελλάδα και ετσι γινόταν πάντα»; Παρεμπίπτοντος, για τον κ. Ψωμόπουλο ήταν αδύνατο να μη γνωρίζεις, ενώ διαρκώς βρίσκονταν σε παράθυρα γραφείων αξιωματικών εν ώρα κλήσεων, τηλεφωνώντας με το κινητό τους φίλους του, ή έπινε μπίρες με υπαξιωματικούς στο Μπαλαούρο;
Πριν βέβαια καταλήξει ως συμπέρασμα στο «κεκτημένο του έθνους» φρόντισε να απειλήσει τους παραπονούμενους ναύτες, να τους «βγάλει τρελούς» (ότι δήθεν δεν ισχύει πως ο Κασιδόκωστας κοιμόταν σε ξεχωριστό θάλαμο και ότι, αν αυτό έγινε, έγινε μόνο για να μην διαταραχθεί η ηρεμία των υπόλοιπων προπαιδευόμενων!) και στο τέλος να δηλώσει κλαψουρίζοντας (είναι η «αρετή και γενναιότητα» των ελλήνων αξιωματικών) κι αυτός θιγόμενος και ένας απλός στρατιώτης(!), γιατί και αυτός απειλείται με μηνύσεις από τους δικηγόρους «των εκλεκτών».
Εύλογα βέβαια θα αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν, στο γιο εφοπλιστών για τα συμφέροντά των οποίων το ναυτικό κάνει ολόκληρες αποστολές (βλ. Σομαλία), να μην παρέχει και την ανάλογη «βοήθεια» κατά τη θητεία του. Το προφανές είναι πως και οι δύο αυτές βοήθειες του Πολεμικού Ναυτικού είναι εχθρικές προς το σύνολο τον ναυτών, όσο και προς το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Την περίοδο που με περίσσιο θράσος ζητούν από όλους μας θυσίες για το ξεπέρασμα της κρίσης, κάποιοι να συνεχίζουν τη ζωή τους, σε όλα τα επίπεδα, πάνω στις ζωές μας και τις θυσίες αυτές.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΤΗΛ: 6932 955437
http://diktiospartakos.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου