Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Καταγγελία ΝΑΡ-νΚΑ

Σε μια περίοδο που ο αστικός συνασπιμός εξουσίας για να υπερβεί την κρίση του Ολοκληρωτικού Καπιταλισμού, θέλει να ξεπαστρέψει και να βάλει στα δικά του μέτρα και σταθμά, ένα από τα πιο σκληρά εκμεταλλευόμενα κομμάτια της εργατικής τάξης, τους μετανάστες, κάποιοι βρίσκουν εύφορο τοπίο, για να πειραματίστουν με τις ανέξοδες πολιτικές θέσεις τους. Τη στιγμή που εντείνονται οι “σκούπες” της αστυνομίας στους μετανάστες πανελλαδικά, οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων αυξάνονται ραγδαία, τα νέα κύματα φορομπηξίας που έρχονται κάνουν πιο καταφανές από ποτέ πως ΝΔ – ΠαΣοΚ – κεφάλαιο έχουν συγκεκριμένο σχέδιο για την υπέρβαση της κρίσης τους, την ολομέτωπη και συνολική επίθεση σε κάθε πτυχή της ζωής των εργαζόμενων και της νεολαίας. Δεδομένου πως αυτή η επίθεση απαιτεί και συνολικότερη απάντηση από το εργατικό κίνημα και την αριστερά καταγγέλουμε όχι μόνο την πρακτική και θέση της κοινής ανακοίνωσης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ – ΣΕΚ – ΚΚΕ μ-λ (με την κάλπικη υπογραφή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) αλλά και την επίδιωξή της να απομονώσει το ζήτημα των μεταναστών από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος, μετατρέποντάς το σε ένα ζήτημα ανθρωπισμού με άρωμα κοινωνικής συνοχής και ειρήνης, το οποίο και αποτελεί πολιτική θέση. Κίνηση ακολουθουτισμού όχι μόνο στην ατζέντα που χαράσει η κυβέρνηση με το ΠαΣοΚ αλλά και προσπάθεια “κινηματικής” εμφάνισης των παραπάνω δυνάμεων. Μετά κι από την ανάδειξη του όλου ζητήματος από τις κινήσεις και τις δράσης της πρωτοβουλίας Κοινής Δράσης Αλληλεγγύης που έβρισκε αυτές τις δυνάμεις είτε απόντες από τις μαζικές πορείες στην πόλη της Πάτρας, είτε “ενσωματώσιμους” από τις προτάσεις της κυβέρνησης για χώρους υποδοχείς των μεταναστών.

Για μας το ζήτημα των μεταναστών και γενικότερα της υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών ελευθεριών είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής πολιτικής και ζήτημα συνολικά του εργατικού κινήματος. Βλέπουμε έτσι σαν πρωταρχικό στόχο την ενότητα της εργατικής τάξης (ντόπιας και ξένης) απέναντι στην μάχη με τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και το κεφάλαιο, προσπαθόντας να σπάσουμε τους “εμφυλίους” που σπέρνει το κεφάλαιο μέσα στην ίδια την τάξη. Αυτή η προσπάθεια απαιτεί πολιτικά μέτωπα όχι καταγγελίας των αποτελεσμάτων της πολιτικής κυβέρνησης – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ – κεφαλαίου αλλά των αιτίων της. Τα ρηχά αντιφασιστικά- αντιρατσιστικά μέτωπα(είτε του ρεφορμισμού είτε του αναρχικού/ αντιεξουσιαστικού χώρου) έχουν αποδείξει και στο παρελθόν τη θνησιγενή φύση τους ενώ με το ν' αποκρύπτουν τη βασική αντίθεση απέναντι στον αστικό συνασπισμό εξουσίας και το κεφάλαιο αφοπλίζουν την επικινδυνότητα του νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος για το σύστημα. Για εμάς δε τίθεται μόνο θέμα ίσων δικαιωμάτων και ελευθεριών των μεταναστών με τους εργαζόμενους και τη νεολαία σήμερα, αλλά ακριβώς επειδή και αυτά είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες μας, θέλουμε από κοινού να παλέψουμε γι' αυτά που πραγματικά έχουμε ανάγκη. Σε μια εποχή που μας δίνονται οι δυνατότητες για τέτοιες κατακτήσεις δε θα αφήσουμε ο πλούτος που παράγουμε να γίνει χέρι σωτηρίας για τη κρίση τους.

Έχουμε αποδείξει με τη δράση μας ότι σε όλα τα κινήματα κάνουμε κάλεσμα σε αγώνα προς όλες τις δυνάμεις στη βάση του αναγκαίου πολιτικού περιεχομένου πέρα από λογικές σεχταρισμού και δογματισμού. Δεν είναι όμως μόνο η ρηχή αντινεφιλελεύθερη λογική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η άρνηση της κριτικής σε ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, που δεν μας επιτρέπει ως επαναστατική αριστερά να είμαστε σε κοινό πολιτικό μέτωπο μαζί του. Είναι η ίδια η απόληξη της πολιτικής του που φτάνει να λέει για “κέντρα φιλοξενείας” στη Πάτρα πριν τη κυβέρνηση(δηλώσεις του βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΝ Τσούκαλη). Να βαφτίζει ουτοπικό το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και όλους τους προηγούμενους μήνες να βρίσκεται σε κινηματική απραξία και τηλεοπτική διαχείριση της επίθεσης στους μετανάστες της Πάτρας. (διέκοψε κάθε δραστηριότητα μετά την επίσκεψη Παυλόπουλου στην Πάτρα) Αντίστοιχη είναι και η λογική της παραταξής του στους εργασιακούς χώρους(Αυτόνομη Παρέμβαση) που συγκυβερνώντας με τη ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ στα Εργατικά Κέντρα και στα εργοδοτικά σωματεία, επί της ουσίας είναι συνένοχος για τον αποκλεισμό εργαζόμενων και μεταναστών στα σωματεία.

Σε αυτή τη λογική παρασύρθηκαν και οι δυνάμεις ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΣΕΚ, που έξω από τα θεωρητικά κεκτημένα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α που χαράζει διαχωριστικές γραμμές από τις παραπάνω λογικές και τα ανοιχτά πολιτικά μέτωπα με ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, έβαλαν προβοκατόρικα και αντιδημοκρατικά την υπογραφή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην κοινή ανακοίνωση(κάτι που δεν γίνεται για πρώτη φορά αλλά κατ’ επανάληψη, π.χ στην πρωτομαγιά). Μόνο στη νομιμοποίηση, μέσω του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, της λανθασμένης συμμετοχής τους στη “κίνηση της υπέρασπισης προσφύγων και μεταναστών”(ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ) μπορούμε να ερμηνεύσουμε μια τέτοια κίνηση. Πρακτική που βάζει σε κίνδυνο όλη τη προσπάθεια του ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, αποσκοπώντας σε πολιτικές μετατοπίσεις μέσω συγκλίσεων πολιτικών γραφείων οργανώσεων και όχι στο πραγματικό πεδίο, αυτό της ταξικής πάλης, του ίδιου του κινήματος.Τέλος, η συμπεριφορά αυτή των συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καμιά σχέση δεν έχει με την προσδοκία που καλιεργούσε η δημιουργία της. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από τα «πάνω» στα κλειστά συντονοστικά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υπάρχει πλήρης υποτίμηση των συνιστωσών και των αγωνιστών που την συγκροτούν τόσο στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων όσο και στη διαχείρηση της διαφορετικής άποψης με αποτέλεσμα τα διαρκή «καπελώματα». Καλούμε τους συναγωνιστές και συντρόφους της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α να πάρουν θέση για το συγκεκριμένο και όχι μόνο ζήτημα που προέκυψε, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες που προαγούν την εργατική δημοκρατία και όχι την αντιμετώπιση της πολιτικής με αστικούς όρους, αντιδημοκρατικές πρακτικές και συνδικαλιστικά τερτίπια. 20 χρόνια τώρα το ρεύμα μας δεν ανέχτηκε αντίστοιχου είδους πειραματισμούς στη πλάτη της εργατικής τάξης(βλέπε συγκυβέρνησή το '89) θα συνεχίσει να δίνει τη μάχη συγκρότησης και ανάπτυξης ενός κοινωνικοπολιτικού Αντικαπιταλιστικού Εργατικού Μετώπου, από τους εργαζόμενους για τους εργαζόμενους.

Νέο Αριστερό Ρεύμα – νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

οργάνωσεις Πάτρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου